Kamus-ı Muhit - الضيف maddesi

اَلضِّيفُ [eḋ-ḋîf] (ḋâd’ın kesriyle) Yana denir; yukâlu: هُوَ فِي ضِيفِهِ أَيْ جَنْبِهِ

اَلضَّيْفُ [eḋ-ḋayf] (سَيْفٌ [seyf] vezninde) Konuk, mihmân maʹnâsınadır. Fi’l-asl masdar olmakla müfred ve cemʹe ıtlâk olunur. Ve gâh olur ki أَضْيَافٌ [aḋyâf] ve ضُيُوفٌ [ḋuyûf] ve ضِيفَانٌ [ḋîfân] üzere cemʹlenir. Ve ضَيْفٌ [ḋayf] müzekker ve mü΄ennese ıtlâk olunur ve tâ-i te΄nîs dahi ilhâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ وَرِجَالٌ ضَيْفٌ وَامْرَأَةٌ ضَيْفٌ وَضَيْفَةٌ Ve

ضَيْفٌ [ḋayf] Masdar olur, hatun hayz görmek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَافَتِ الْمَرْأَةُ تَضِيفُ ضَيْفًا إِذَا حَاضَتْ Ve

ضَيْفٌ [ḋayf] ve

ضِيَافَةٌ [ḋiyâfet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Bir kimseye mihmân olmak maʹnâsınadır; tekûlu: أَضُفْتُهُ أَضِيفُهُ ضَيْفًا وَضِيَافَةً إِذَا نَزَلْتَ عَلَيْهِ ضَيْفًا Ve

ضَيْفٌ [ḋayf] حَرُونٌ [ḩarûn] nâm feresin neslinden bir feresin ismidir. Ve aʹlâm-ı nâstandır. Ve meyl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَافَ إِلَيْهِ ضَيْفًا إِذَا مَالَ إِلَيْهِ

Vankulu Lugatı - الضيف maddesi

اَلضِّيفُ [eḋ-ḋîf] (ḋâd’ın kesri ve meddiyle) Yan, cenb maʹnâsına.

اَلضَّيْفُ [eḋ-ḋafy] (ḋâd’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Konuk, mihmân maʹnâsına; vâhid ve cemʹ gelir ve gâh olur sîga-i âhar ile cemʹ olunur. Ve

ضَيْفٌ [ḋayf] Meyl etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: ضَافَتِ الشَّمْسُ إِذَا مَالَتْ Ve ok nişândan ʹudûl etmeğe de derler; yukâlu: ضَافَ السَّهْمُ عَنِ الْهَدَفِ مِثْلُ صَافَ إِذَا عَدَلَ Ve

ضَيْفٌ [ḋayf] Gam ve gussa hâsıl olmağa dahi derler; yukâlu: ضَافَهُ الْهَمُّ إِذَا نَزَلَ بِهِ