اَلطَّرْمَذَةُ [eṯ-ṯarmežet] (دَحْرَجَةٌ [daḩrecet] vezninde) Endâzesinden hâric lâf u güzâf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: طَرْمَذَ عَلَيْهِ فَهُوَ طِرْمَاذٌ وَطِرْمِذَانٌ بِكَسْرِهِمَا أَيْ صَلِفٌ مُفَاخِرٌ نَفَّاجٌ Bu makûle adama fodul ve avurt taʹbîr olunur.
اَلطِّرْمِذَةُ [eṯ-ṯirmižet] (tâ’nın ve mîm’in kesriyle) ve
اَلْمُطَرْمِذُ [el-muṯarmiž] (ism-i fâʹil bünyesiyle) Kavlini fiʹle ihrâc eylemez olan lâf-zen kimseye denir, ʹalâ-kavlin tahkîk-i umûr eylemez olan şahsa denir ki kûtâh-nazar taʹbîr olunur; yukâlu: رَجُلٌ طِرْمِذَةٌ وَمُطَرْمِذٌ إِذَا كَانَ يَقُولُ وَلاَ يَفْعَلُ أَوْ لاَ يُحَقِّقُ فِي اْلأُمُورِ
اَلطَّرْمَذَةُ [eṯ-ṯarmežet] (ʹalâ-vezni دَحْرَجَة [daḩrecet]) Bir sözü söyleyip işlememeğe derler. Ve طَرْمَذَةٌ [ṯarmežet] ehl-i bâdiye kelâmından değildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı