اَلْفَارِهُ [el-fârih] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) Uz ve hâzık adama denir; cemʹi فُرَّهٌ [furreh] gelir, رُكَّعٌ [rukkaʹ] vezninde ve فَرَّهَةٌ [furrehet] gelir, سُكَّرَةٌ [sukkeret] vezninde ve فُرْهَةٌ [furhet] gelir, سُفْرَةٌ [sufret] vezninde. Şârihin beyânına göre bu nevâdirdendir, zîrâ bâb-ı hâmistendir.
اَلْفَارِهُ [el-fârih] (râ’nın kesriyle) Bir nesnede hâzık olan kimse; yukâlu: فَرِهَ يَفْرَهُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı