اَلْفَأْيُ [el-fe΄y] (fâ’nın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Bir kimsenin başın şakk etmek; Ebû Zeyd rivâyeti üzere; yukâlu: فَأَوْتُ رَأْسَ الرَّجُلِ فَأْوًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَفَأَيْتُ الرَّجُلَ فَأْيًا مِنَ الْبَابِ الْمَذْكُورِ إِذَا فَلَقْتَهُ بِالسَّيْفِ Ve
فَأْوٌ [fe΄v] İki dağın arası, mâ-beyne’l-cebeleyn maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı