اَلْفُنُونُ [el-funûn] (zammeteynle) Cemʹi, envâʹ maʹnâsına. Ve
فَنٌّ [fenn] Sürmeğe dahi derler; tekûlu: فَنَنْتُ الْإِبِلَ إِذَا طَرَدْتَهَا
el-findâ΄et
el-fundâḵ
el-fendeset
el-fendeş
el-funduḵ
el-fenzec
el-fenzer
el-fenşeḣat
el-finṯâs
el-finṯîs
el-finṯîset
el-fenfenet
el-funḵûr
el-funḵûret
el-fenen
el-funûn
el-fenîn
el-fehid
el-fehdet
el-fihret
el-fihris
el-fehfâh
el-fehḵat
el-fehim
el-feheh
el-fehîret
el-fuv
el-fevâdiḩ
el-fuvâr
el-fevâriḋ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
