اَلْفَوْرَةُ [el-fevret] (دَوْرَةٌ [devret] vezninde) İsmdir, fışkırmağa denir. Bu münâsebetle dağın mürtefiʹ ve muʹzam olan sırtına فَوْرَةُ الْجَبَلِ [fevretu’l-cebel] ıtlâk olunur; tekûlu: صَعِدْتُ حَتَّى اسْتَوَيْتُ إِلَى فَوْرَةِ الْجَبَلِ أَيْ سَرَاتِهِ وَمَتْنِهِ
اَلْفُورَةُ [el-fûret] (hâ’yla ve baʹzen mehmûz olur) At kısmının bilekçesine ʹârız olan yele denir ki sıvayınca dağılıp ve terk olunursa müctemiʹ olur.
اَلْفَوْرَةُ [el-fevret] (fâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Şiddet maʹnâsınadır.
اَلْفُورَةُ [el-fûret] (fâ’nın zammı ve meddiyle) Âhûlar maʹnâsınadır, cemʹdir, lafzından müfredi yoktur; yukâlu: لَا أَفْعَلُ كَذَا ماَ لَأْلَأَ الْفَوْرُ أَيْ بَصْبَصَتْ بِأَذْنَابِهَا Ve بَصْبَصَةٌ [baṡbeṡat] ṡâdeyn-i mühmeleteyn ile kuyruk salmağa derler. Ve ذَنَبٌ [ženeb] žâl-ı muʹceme ile ve nûn’un fethiyle kuyruk maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı