اَلْقَرْعَاءُ [el-ḵarʹâ΄] أَقْرَعُ [aḵraʹ]ın mü΄ennesidir ki başı kel ʹavrete denir. Ve tarîk-i Mekke’de bir suvat ismidir ki Ḵâdisiyye ile ʹAḵabe beynindedir. Ve davar mecmûʹunu otlamakla çıplak kalmış çayırlığa ıtlâk olunur; yukâlu: رَوْضَةٌ قَرْعَاءُ إِذَا كَانَتْ قَدْ رَعَتْهَا الْمَاشِيَةُ Ve hâdise ve şedîdeye ve âfet ve dâhiyeye ıtlâk olunur. Ve hânenin avlusuna ve meydânına ıtlâk olunur. Ve yolun üst tarafına denir. Ve fâsid olmuş parmağa denir ki derisi soyulup kavlak kalmış olur; yukâlu: إِصْبَعٌ قَرْعَاءُ أَيْ فَاسِدَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı