اَلْقُطْنُ [el-ḵuṯn] (ḵâf’ın zammıyla)
اَلْقَطَنُ [el-ḵaṯan] (fethateynle) Beden-i insânda iki kıynak çatısının aralığına denir; yukâlu: ضَرَبَهُ عَلَى الْقَطَنِ أَيْ مَا بَيْنَ الْوَرِكَيْنِ Ve kuş kısmının kuyruğunun dibine denir. Ve Benû Esed yurdunda bir dağın adıdır. Ve
قَطَنٌ [ḵaṯan] Bel eğilip bükülmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَطِنَ ظَهْرُهُ قَطَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا انْحَنَى Ve Ḵaṯan b. Nuseyr ve İbn İbrâhîm ve İbn Ḵabîṡa ve Ḵaṯan b. Kaʹb ve Ḵaṯan b. Vehb muhaddislerdir.
اَلْقُطُنُ [el-ḵuṯun] (zammeteynle) ve
اَلْقُطُنُّ [el-ḵuṯunn] (عُتُلٌّ [ʹutull] vezninde) Maʹrûftur ki pamuğa denir. Fârisîde penbe denir. Ve baʹzen ağacı büyüklenip ve yirmi sene bakî kalır. Ḩicâz’da pamuk ağacı söğüt ağacı kadar meşhûdumuz olmuştur. Yaprağının matbûhunu zımâd vecaʹ-ı mefâsıl-ı hârre ve bârideye nâfiʹ ve çekirdeği müleyyin ve müsahhin ve cimâʹı mukavvî ve suʹâle müfîddir.
اَلْقُطْنُ [el-ḵuṯn] (ḵâf’ın zammı ve ṯâ’nın sükûnuyla) Penbe ki maʹrûftur.
اَلْقَطَنُ [el-ḵaṯan] (fethateynle) İki وَرِكٌ [verik]in arası. Ve وَرِكٌ [verik] râ΄-i mühmelenin kesriyle uyluk başına derler. Ve
قَطَنُ الطَّائِرِ [ḵaṯanu’ṯ-ṯâ΄ir] Kuşun kuyruğu bittiği yerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı