اَلْكَرِيتُ [el-kerît] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir sene-i tâmmeye denir; yukâlu: سَنَةٌ كَرِيتٌ أَيْ تَامَّةٌ Şârih der ki işbu كَرِيتٌ [kerît] kelimesi mutlakan tâm olan zâtu’l-ʹuddeye vasf olur ki tâmm ve kâmil maʹnâsınadır; yukâlu: سَنَةٌ كَرِيتٌ وَحَوْلٌ كَرِيتٌ وَشَهْرٌ كَرِيتٌ أَيْ تَامٌّ
اَلْكَرِيتُ [el-kerît] (kâf’ın fethi ve râ’nın kesriyle) Tamâm olan nesne; yukâlu: سَنَةٌ كَرِيتٌ أَيْ تَامَّةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı