اَلْكِنُّ [el-kinn] (kâf’ın kesri ve nûn’un teşdîdiyle) Bir nesnenin içinde setr ve hıfz olunduğu vikâye ve mahfazaya, kezâlik bir şey΄in perdelenip gizleneceği sütreye denir. Ve eve ve odaya ıtlâk olunur; cemʹi أَكْنَانٌ [eknân] ve أَكِنَّةٌ [ekinnet] gelir, أَجِلَّةٌ [ecillet] vezninde.
اَلْكَنُّ [el-kenn] (kâf’ın fethiyle) ve
اَلْكُنُونُ [el-kunûn] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir nesneyi setr ve pinhân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: كَنَّهُ كَنًّا وَكُنُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَتَرَهُ
اَلْكِنُّ [el-kinn] (kâf’ın kesri ve nûn’un teşdîdiyle) Perde, sütre maʹnâsına.
اَلْكَنُّ [el-kenn] (kâf’ın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Bir nesneyi sakınıp gizlemek; tekûlu: كَنَنْتُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَتَرْتَهُ وَصُنْتَهُ مِنَ الشَّمْسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı