اَللَّوْفُ [el-levf] (خَوْفٌ [ḣavf] vezninde) Taʹâm yemek, ʹalâ-kavlin çiğnemek maʹnâsınadır; tekûlu: لُفْتُ الطَّعَامَ لَوْفًا إِذَا أَكَلْتَهُ أَوْ مَضَغْتَهُ Ve
لَوْفٌ [levf] Nâ-hoş ve bî-meze olan taʹâma ve ʹalefe denir; yukâlu: أَطْعَمَهُ لَوْفًا وَهُوَ مِنَ الْكَلَإِ وَالطَّعَامِ مَا لاَ يُشْتَهَى Ve davar kuru çayır yemek maʹnâsınadır; yukâlu: يَلُوفُ الْمَالُ لَوْفًا أَيْ يَأْكُلُ الْكَلَأَ يَابِسًا
اَللُّوفُ [el-Lûf] (lâm’ın zammıyla) Bir karye adıdır. Ve bir nebât ismidir ki ada soğanı gibi kökü soğanlı olur ve ona صُرَاخَةٌ [ṡurâḣat] dahi denir, ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde, zîrâ ʹArablar zuʹm ederler ki mihrecân günü ondan bir ses sâdır olup işiten kimse elbette o sene zarfında fevt olur. Solmuş çiçeğini koklamak rahimden cenîni muskit ve kökünü ekl idrâr ve inʹâzda mü΄essir ve meshûk olan kökü kaynatılmış yağı tılâ cüzâm ʹilletini dâfiʹdir; müfredi لُوفَةٌ [lûfet]tir, Bu nebât Türkîde yılan yastığı dedikleridir ki üç kısm olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı