اَلْمِئْرَةُ [el-mi΄ret] (mîm’in kesri ve hemzenin sükûnuyla) Kîn ve dahl ve hıkd ve ʹadâvet maʹnâsınadır; yukâlu: بَيْنَهُمْ مِئْرَةٌ أَيْ دَحْلٌ وَعَدَاوَةٌ ve yukâlu: فِي قَلْبِهِ مِئْرَةٌ أَيْ دَحْلٌ وَحِقْدٌ Ve koğuculuğa denir; yukâlu: أَفْسَدَ بَيْنَهُمْ بِالْمِئْرَةِ أَيِ النَّمِيمَةِ
اَلْمِئَرَةُ [el-mi΄eret] (mîm’in kesri ve hemzenin fethiyle) İsmdir, ʹadâvet bırakmak maʹnâsına. Baʹzı kütüb-i musahhahada böyle zabt olunmuştur ve lâkin mâ-sebakta yazılana muhâlif olur ki عِنَبَةٌ [ʹinebet] sîgası müfredâtta nâdiredir denmiştir, fasl-ı bâ’da nazar oluna. Pes vech hemzenin sükûnu olur, nitekim baʹzı nüsahta öyle vâkiʹ olmuştur.
اَلْمِئْرَةُ [el-mi΄ret] (mîm’in kesri ve hemzenin sükûnuyla) Kîne ve ʹadâvete ıtlâk olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı