اَلْمُبْرَنْتِي [el-mubrentî] (مُسْلَنْقِي [muslenḵî] vezninde) Muhîl ve mekkâr olan bodur kişiye denir. Ve şol gazûb-meşreb kişiye denir ki dâ΄imâ çehresi hışm-nâk ve müteʹabbis olup kimsenin yüzüne nazar eylemez ola; yukâlu: رَجُلٌ مُبْرَنْتِئٌ أَيْ غَضْبَانُ لاَ يَنْظُرُ إِلَى أَحَدٍ Ve bir husûs için hâzır ve âmâde olmuş kişiye denir; yukâlu: هُوَ مُبْرَنْتِئٌ لَهُ أَيْ مُسْتَعِدٌّ مُتَهَيِّئٌ Şârihin beyânına göre إِبْرِنْتَاءٌ [ibrintâ΄] kelimesinden ism-i fâʹildir, ifʹinlâl bâbı mülhakâtındandır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı