اَلْمَحْبُوسُ [el-maḩbûs] ve
اَلْمُحْبَسُ [el-muḩbes] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) Bunlar da fî sebîlillâh guzât için mevkûf olan ata denir.
اَلْحَبْسُ [el-ḩabs] (ḩâ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) ve
اَلْمَحْبَسُ [el-maḩbes] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Menʹ eylemek maʹnasınadır ki alıkomak olacaktır; yukâlu: حَبَسَهُ حَبْسًا وَمَحْبَسًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَنَعَهُ يَعْنِي ضِدُّ خَلاَّهُ Ve
حَبْسٌ [ḩabs] Şecâʹat maʹnâsınadır; yukâlu: بِهِ حَبْسٌ أَيْ شَجَاعَةٌ Ve bir mevziʹ yâhûd bir cebel adıdır; bunda ḩâ’nın kesriyle de zebân-zeddir. Ve büyük dağa denir. Ve guzât için fî sebîlillâh at vakf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَبَسَ الْفَرَسَ إِذَا جَعَلَهُ مَوْقُوفًا فِي سَبِيلِ اللهِ تَعَالَى Ve yatacak firâşı çarşaf ile örtmek maʹnâsınadır; tekûlu: حَبَسْتُ الْفِرَاشَ بِالْمِحْبَسِ إِذَا سَتَرْتَهُ
اَلْمُحْبَسُ [el-muḩbes] (mîm’in zammı ve bâ’nın fethiyle) Vakf olunan nesne.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı