اَلْمَحْذُوفُ [el-maḩžûf] Şârâb tulumuna denir, زِقٌّ [ziḵḵ] maʹnâsına. Ve fenn-i ʹarûz ıstılâhında şol cüz΄-i tefâʹîle ıtlâk olunur ki âhirinden sebeb-i hafîf iskât olunmuş ola; meselâ مَفَاعِيلُنْ [mefâʹîlun] cüz΄ünden “لُنْ” gidip مَفَاعِي [mefâʹî] kalmış ola ki فَعُولُنْ [faʹûlun] cüz΄üne nakl olunur; onu iskât eylemeğe حَذْفٌ [ḩažf] dediler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı