Kamus-ı Muhit - المحرم maddesi

اَلْمَحْرَمُ [el-maḩrem] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Bir adama tezevvücü helâl olmayan akribâdan ʹibârettir, zükûr olsun ve inâs olsun; yukâlu: رَحِمٌ مَحْرَمٌ أَيْ مُحَرَّمٌ تَزَوَّجُهَا وَيُقَالُ هِيَ لَهُ مَحْرَمٌ وَهُوَ لَهَا مَحْرَمٌ

اَلْمُحْرِمُ [el-muḩrim] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Bir adamın musâlaha eylediği kimseye ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مُحْرِمُكَ أَيْ مُسَالِمُكَ Ve bir adamın حَرِيمٌ [ḩarîm] ve himâyetinde olan adama denir. Ve bir kimsenin her vechle ezâ ve taʹarruzu harâm ve nâ-revâ olan adama ıtlâk olunur ki o ondan hemîşe muʹâf ve müsellem olur; yukâlu: إِنَّهُ لَمُحْرِمٌ عَنْكَ أَيْ يَحْرُمُ أَذَاهُ عَلَيْكَ Ve esmâdandır.

اَلْمُحَرَّمُ [el-Muḩarrem] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Bu dahi Ḩarem-i Mekke’ye ıtlâk olunur. Ve şol deveye ıtlâk olunur ki gerçi bir mikdâr kullanmakla ortaca yavaşıyıp lâkin dil-hâh üzere kullanılması henüz düşvâr ola. Ve sert olmayıp ele mülâyim dokunur olan burna denir. Ve yeni kamçıya denir. Ve dibâgat olunmamış deriye denir. Ve شَهْرُ اللهِ الْأَصَبُّ [şehrullâhi’l-eṡabb] ismidir. Cemʹi مَحَارِمُ [meḩârim] ve مَحَارِيمُ [meḩârîm] ve مُحَرَّمَاتٌ [muḩarremât] gelir.

Vankulu Lugatı - المحرم maddesi

اَلْمُحَرَّمُ [el-muḩarrem] (mîm’in zammı ve râ’nın fethi ve teşdîdiyle) Şol aydır ki şühûr-ı senenin ibtidâsıdır. Ve

مُحَرَّمٌ [muḩarrem] Şol deriye derler ki henüz dibâgat olunmamış ola. Ve şol kamçıya derler ki henüz mülâyim olmaya. Ve şol nâkaya derler ki henüz baş öğrenmemiş ola, Ebû Zeyd rivâyeti üzere.