Kamus-ı Muhit - المشارة maddesi

اَلْمُشَارَّةُ [el-muşârret] (fi’l-asl مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bir kimseye şer-gîr olup husûmet ve kavga eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَارَّهُ مُشَارَّةً إِذَا خَاصَمَهُ

اَلشَّوْرُ [eş-şer] (دَوْرٌ [devr] vezninde) ve

اَلشِّيَارُ [eş-şiyâr] ve

اَلشِّيَارَةُ [eş-şiyâret] (كِتَابٌ [kitâb] ve كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) ve

اَلْمَشَارُ [el-meşâr] ve

اَلْمَشَارَةُ [el-meşâret] (mîm’lerin fethiyle) Kovandan bal sağmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَارَ الْعَسَلُ يَشُورُ شَوْرًا وَشِيَارًا وَشِيَارَةً وَمَشَارًا وَمَشَارَةً إِذَا اسْتَخْرَجَهُ مِنَ الْوَقْبَةِ Ve

شَوْرٌ [şevr] Sağılmış bala ıtlâk olunur, tesmiye bi’l-masdardır; yukâlu: مَا أَكْثَرَ شَوْرَهُ أَيْ عَسَلَهُ الْمَشُورَ Ve

شَوْرٌ [şevr] Hüsn ü cemâl ve hey΄et maʹnâlarına müstaʹmeldir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve

شَوْرٌ [şevr] ve

شِوَارٌ [şivâr] (قِوَامٌ vezninde) Dâbbeyi taʹlîm yâhûd pazarda müşterîye ʹarz ve mâyesini irâ΄et için dizgin edip seğirtmek ve yürütmek yâhûd müşterî kendi binip yürütmek ve seğirtmekle deneyip yoklamak yâhûd ileri ve geri çevirip yürütmek maʹnâsınadır, gûyâ ki kovandan bal istihrâc eder gibi o ʹamel ile dâbbenin mâyesini istihrâc eder. Ve satılık câriye kısmında dahi istiʹmâl olunur; yukâlu: شَارَ الدَّابَّةَ شَوْرًا وَشِوَارًا إِذَا رَاضَهَا أَوْ رَكِبَهَا عِنْدَ الْعَرْضِ عَلَى مُشْتَرِيهَا أَوْ بَلاَهَا يَنْظُرُ مَا عِنْدَهَا أَوْ قَلَّبَهَا وَكَذَا الْأَمَةُ Ve

شَوْرٌ [Şevr] Esâmîdendir: Şevr b. Şevr b. Şevr b. Şevr ki ismi Dîvâştî idi. İbn Dureyd nâm edîbin Maḵsûre nâm eserinde memdûhu olan ʹAbdullâh b. Muḩammed b. Mikyâl nâm kimsenin ceddi olmak üzere mübeyyendir. Bunların mecmûʹu mülûk-i Fârs idi ve bunlar Yezdcird b. Behrâm neslindendir. Ve Dîvâştî, Fârisîde musâlihü’l-cinn demektir. Ve Ḵaʹḵâʹ b. Şevr tâbiʹîndendir.

Vankulu Lugatı - المشارة maddesi

اَلْمُشَارَّةُ [el-muşârret] (mîm’in zammıyla ve râ’nın fethi ve teşdîdiyle) Husûmet edişmek, muhâsame maʹnâsına.

اَلْمَشَارَةُ [el-meşâret] Bir dönüm yer ki ekinciler katında maʹrûftur.