اَلْمَشْقَاءُ [el-meşḵâ΄] أَمْشَقُ [emşaḵ] lafzından mü΄ennesdir, yürürken uylukları birbirine sürünen ʹavrete denir.
الْمِشْقَأُ [el-mişḵa΄] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) ve
الْمِشْقَاءُ [el-mişḵâ΄] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) ve
الْمِشْقَأَةُ [el-mişḵa΄et] (مِكْنَسَةٌ [mikneset] vezninde) Tarağa denir, مُشْطٌ [muşṯ] maʹnâsına, niteki مِشْقَى [mişḵâ] dahi denir مِنْبَرٌ [minber] vezninde ki muʹteldir. Ve
مِشْقَأَةٌ [mişḵa΄et] (مِكْنَسَةٌ [mikneset] vezninde) مِدْرَأَةٌ [midre΄et] maʹnâsınadır ki mâşita âletlerinden bir nesnedir, onunla nisvânın saçını ıslâh edip ve başlarını kaşırlar; pençe tarzında kaşık dedikleri olacaktır.
اَلْمَشْقَاءُ [el-meşḵâ΄] (mîm’in fethi ve şîn’in sükûnu ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi, zikr olunan sıfat üzere olan ʹavret maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı