اَلْمَعْطُوشُ [el-maʹṯûş] Kendisine arzû ve iştiyâk olunmuş kimseye denir. Ve ʹArablar bununla baʹzı kimseleri tesmiye eylediler. Asl mâddesi lâzım olmakla gûyâ ki edât-ı taʹdiye olan إِلَى harfi menvîdir ki مَعْطُوشٌ إِلَيْهِ sebkindedir, مُشْتَاقٌ إِلَيْهِ dendiği gibi yâhûd bâb-ı mugâbeleden iʹtibâr olunmuştur ki عَاطَشْتُهُ فَعَطَشْتُهُ فَهُوَ مَعْطُوشٌ takdîrindedir, yaʹnî “Ben onunla iştiyâk cihetinde muʹâraza ve mübâhase eyledim, ʹâkıbet ben ona gâlib oldum.” Pes bu gûne iʹtibâr musahhih olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı