el-muʹannâ΄ ~ اَلْمُعَنَّى

Kamus-ı Muhit - المعنى maddesi

اَلْمُعَنَّى [el-muʹannâ΄] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) ʹUnvân maʹnâsınadır.

اَلْمَعْنَى [el-maʹnâ] (مَأْوَى [me΄vâ] vezninde) ve

اَلْمَعْنِيُّ [el-maʹniyy] (مَرْمِيٌّ [mermiyy] vezninde) ve

اَلْمَعْنَاةُ [el-maʹnât] (مَرْمَاةٌ [mermât] vezninde) ve

اَلْمَعْنِيَّةُ [el-maʹniyyet] (مَرْمِيَّةٌ [mermiyyet] vezninde) Kelime ve kelâmın medlûlüne denir ki mutazammın oldukları emr-i maksûddur, kasd ve irâde maʹnâsındandır, hulâsası izâsına elfâz vazʹ olunan sûret-i zihniyyeden ʹibârettir, mefhûm ondan eʹammdır.

Vankulu Lugatı - المعنى maddesi

اَلْمُعَنَّى [el-muʹannâ] (mîm’in zammı ve nûn’un fethi ve teşdîdiyle) Şol erkek devedir ki yaramaz olup dişisine hayr etmediği için kükreyip dişi taleb ettikte onu deve ağılında habs ederler. Ve baʹzılar eyitti: مُعَنَّى [muʹannâ] aslında مُعَنَّنٌ idi عُنَّةٌ [ʹunnet]ten, ağıl maʹnâsına.

اَلْمَعْنَى [el-maʹnâ] (mîm’in fethi ve nûn’un kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Bi-maʹnâhu kezâlik; tekûlu: عَرَفْتُ ذَلِكَ فِي مَعْنَى كَلَامِهِ وَفِي مَعْنَاتِهِ وَفِي مَعْنَى كَلَامِهِ Ve

مَعْنِيٌّ [maʹniyy] (nûn’un kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Zahmet çekmiş kimseye dahi derler; yukâlu: أَنَا بِحَاجَتِكَ مَعْنِيٌّ عَلَى مَفْعُولٍ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı