Kamus-ı Muhit - المقادة maddesi

اَلْقِيَادُ [el-ḵiyâd] (ḵâf’ın kesriyle) ve

اَلْمِقَادَةُ [el-miḵâdet] Mîm’in kesriyle ki aslı مِقْوَدَةٌ [miḵvedet]tir, bunlar da مِقْوَدٌ [miḵved] maʹnâsınadır. Ve ʹArablar “Filân adama zimâm-ı ihtiyârını teslîmiyle ona küllî râm ve münkâd oldu” diyecek yerde أَعْطَاهُ مِقَادَتَهُ derler.

اَلْقَوْدُ [el-ḵavd] (ḵâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) ve

اَلْقِيَادَةُ [el-ḵiyâdet] (عِيَادَةٌ [ʹiyâdet] vezninde) ve

اَلْمَقَادَةُ [el-maḵâdet] (mîm’in fethiyle) ve

اَلْقَيْدُودَةُ [el-ḵaydûdet] (حَيْدُودَةٌ [ḩaydûdet] vezninde) ve

اَلتَّقْوَادُ [et-ṯaḵvâd] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Dâbbeyi önünden çekmek maʹnâsınadır ki yedmek taʹbîr olunur; سَوْقٌ [sevḵ] mukâbilidir; yukâlu: قَادَ الدَّابَّةَ يَقُودُ قَوْدًا وَقِيَادَةً وَمَقَادَةً وَقَيْدُودَةً وَتَقْوَادًا نَقِيضُ سَاقَهَا Ve

قَوْدٌ [ḵavd] Masdardan menkûl ism-i cins olur, bir bölük atlara ıtlâk olunur, yedilmek şânlarından olmak hasebiyle; ʹalâ-kavlin merkûb olmayıp yularlarıyla yedilen atlara ıtlâk olunur ki bi’l-fiʹl olur; yukâlu: مَرَّ بِنَا قَوْدٌ مِنَ الْخَيْلِ أَيْ جَمَاعَةٌ أَوْ هِيَ الَّتِي تُقَادُ بِمَقَاوِدِهَا وَلاَ تُرْكَبُ Ve

قَوْدٌ [ḵavd] Kezâlik masdar olur, un su ile yâhûd sâ΄ir şey΄ ile tabh olunup top top yumaklanmak maʹnâsına; yukâlu: قِيدَ الدَّقِيقُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ قَوْدًا إِذَا طُبِخَ وَتَكَتَّلَ وَتَكَبَّبَ

Vankulu Lugatı - المقادة maddesi

اَلْمَقَادَةُ [el-meḵâdet] (mîm’in fethiyle) ve

اَلْقَيْدُودَةُ [el-ḵaydûdet] (ḵâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnu ve dâl’ın zammıyla) Bunların üçü dahi yedmek maʹnâsınadır; yukâlu: قُدْتُ الْفَرَسَ وَغَيْرَهُ أَقُودُهُ قَوْدًا وَمَقَادَةً وَقَيْدُودَةً Ve

قَوْدٌ [ḵavd] Atlara dahi derler, خَيْلٌ [ḣayl] maʹnâsına; yukâlu: مَرَّ بِنَا قَوْدٌ Ve

قَوْدٌ [ḵavd] Kısâs etmeğe dahi derler; yukâlu: قَادَهُ السُّلْطَانُ مِنْ أَخِيهِ