اَلْمَلْقُوُّ [el-melḵuvv] (مَدْعُوٌّ [medʹuvv] vezninde) لَقْوَةٌ [laḵvet] ʹilletine uğramış adama denir; yukâlu: لُقِيَ الرَّجُلُ عَلَى الْمَجْهُولِ فَهُوَ مَلْقُوٌّ أَيْ أَصَابَتْهُ اللَّقْوَةُ
اَلْمَلْقُوُّ [el-melḵuvv] (mîm’in fethi ve lâm’ın sükûnu ve vâv’ın teşdîdiyle) Maraz-ı mezbûra mübtelâ olan kimse; yukâlu: لُقِيَ فُلَانٌ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ فَهُوَ مَلْقُوٌّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı