اَلْمِلْغُ [el-milġ] (mîm’in kesriyle) Dâ΄imâ fuhş ve nâ-sezâ ve herze söyler olan alçak ve rezîl ve ahmak kimseye denir; cemʹi أَمْلاَغٌ [emlâġ] gelir; yukâlu: رَجُلٌ مِلْغٌ أَيْ نُذْلٌ أَحْمَقُ يَتَكَلَّمُ بِالْفُحْشِ
اَلْمِلْغُ [el-milġ] (mîm’in kesri ve lâm’ın sükûnuyla) Şol ahmaktır ki fuhşiyyât söyler; yukâlu: بِلْغٌ مِلْغٌ Yaʹnî hamâkatıyla murâdına vâsıldır. Ve gâh olur مِلْغٌ yalnız zikr olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı