النَّصْءُ [en-naṡ΄] (nûn’un fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Bir kimsenin yâ bir hayvânın نَاصِيَةٌ [nâṡiyet]inden yaʹnî alnında olan perçeminden kavrayıp tutmak maʹnâsınadır; نَصْوٌ [naṡv] lafzında lügattir, yukâlu: نَصَأَهُ نَصْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَخَذَ بِنَاصِيَتِهِ Ve zecr ve âzâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَصَأَهُ إِذَا زَجَرَهُ Ve yukarı kaldırmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَصَأَهُ إِذَا رَفَعَهُ
اَلنَّصْءُ [en-naṡ΄] (nûn’un fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Bir nesne kaldırmak; yukâlu: نَصَأْتُ الشَّيْءَ بِالْهَمْزَةِ أَيْ رَفَعْتُهُ Pes bu نَصَصْتُ maʹnâsına da lügat olur, zecr ve menʹ maʹnâsına da gelir; yukâlu: نَصَأْتُ النَّاقَةَ أَيْ زَجَرْتُهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı