اَلنَّيْبُ [en-neyb] (عَيْبٌ [ʹayb] vezninde) Bir kimsenin azı dişine vurmak yâ dokunmak maʹnâsınadır; tekûlu: نِبْتُهُ نَيْبًا أَيْ أَصَبْتُ نَابَهُ
اَلنَّيْبُ [en-neyb] (nûn’un fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Azılı hayvân. Ve bir nesneye azı dişin yetiştirmek; yukâlu: نَابَهُ يَنِيبُهُ إِذَا أَصَابَ نَابَهُ
اَلنِّيبُ [en-nîb] (nûn’un kesriyle) نَابٌ [nâb]ın cemʹidir, nâkalar maʹnâsına. Ve fi’l-meseli: “لَا أَفْعَلُ ذَلِكَ مَا حَنَّتِ النِّيبُ” أَيْ مَا تَصَوَّتَتِ النَّاقَةُ شَوْقًا إِلَى وَلَدِهَا Pes نِيبٌ [nîb] فُعْلٌ [fuʹl] vezni üzeredir, أَسَدٌ [esed] ile أُسْدٌ [usd] gibi, sıyâneten li’l-yâ΄ nûn meksûr olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı