الْوَبَأُ [el-vebe΄] (kezâlik fethateynle) ve
الْوَبَاءُ [el-vebâ΄] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve
الْوَبَاءَةُ [el-vebâ΄et] (سَلاَمَةٌ [selâmet] vezninde) ve
اَلْأَبَاءُ [el-ebâ΄] (vâv’ı hemze’ye ibdâlle) ve
اَلْأَبَاءَةُ [el-ebâ΄et] (hâ’yla) ve
اَلْوَبْءُ [el-veb΄] (مَنْعٌ [menʹ] vezninde) Bir mahal tâʹûnlu olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَبِئَتِ الأَرْضُ تَيْبَأُ وَتَوْبَأُ وَبَئًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ ve yukâlu: وَبُؤَتِ الأَرْضُ وَبَاءً وَوَبَاءَةً وَأَبَاءً وَأَبَاءَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ ve yukâlu: وُبِئَتِ الأَرْضُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ وَبْئًا إِذَا كَثُرَ فِيهَا الطَّاعُونُ
اَلْوَبَاءَةُ [el-vebâ΄et] (vâv’ın fethi ve elifin meddiyle) Yer tâʹûnlu olmak; yukâlu: وَبِئَتِ الْأَرْضُ تَوْبَأُ وَبَاءَةً مِثْلُ تَمِهَ تَمَاهَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve تَمَاهَةٌ [temâhet] Taʹâm fâsid olmağa derler. Ve işâret maʹnâsına gelir; tekûlu: وَبَأْتُ إِلَيْهِ بِالْفَتْحِ إِذَا أَشَرْتَ إِلَيْهِ فَهِيَ لُغَةٌ فِي وَمَأْتُ إِلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı