Kamus-ı Muhit - الوردة maddesi

اَلْوَرْدَةُ [el-verdet] (vâv’ın fethiyle) وَرْدٌ [verd] lafzının müfredidir, niteki zikr olundu ve minhu yekûlûne: عَشِيَّةٌ وَرْدَةٌ إِذَا احْمَرَّ أُفُقُهَا Ve bu teşbîh cihetiyledir. Kâle’l-mü΄ellifü fi’l-Baṡâ΄ir: عَشِيَّةٌ وَرْدَةٌ إِذَا احْمَرَّ أُفُقُهَا عِنْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ وَكَذَلِكَ عِنْدَ طُلُوعِهَا وَذَلِكَ عَلاَمَةُ الْجَدْبِ Pes bu taʹbîre göre humret, şiddet maʹnâsından kinâye olur olmakla haşekî-i sâle dahi telmîhi mutazammın olur ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ﴾ أَيْ كَلَوْنِ الْوَرْدِ يَتَلَوَّنُ أَلْوَانًا يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ كَمَا يَتَلَوَّنُ الدِّهَانُ الْمُخْتَلِفَةُ وَقِيلَ إِذَا احْمَرَّتِ السَّمَاءُ كَالْوَرْدِ قَامَتِ الْقِيَامَةُ ve yukâlu: وَقَعَ فُلاَنٌ فِي وَرْدَةٍ أَيْ هَلَكَةٍ Burada şiddetten kinaye olan humreti mülâhazaya mebnîdir.

Vankulu Lugatı - الوردة maddesi

اَلْوُرْدَةُ [el-vurdet] (vâv’ın zammı ve râ’nın sükûnuyla) Şol renktir ki doru ile al beyninde ola, غُبْسَةٌ [ġubset] ve شُقْرَةٌ [şuḵret] gibi. Ve غُبْسَةٌ [ġubset] ġayn-ı muʹceme ve sîn-i mühmele ile kül renginde olmaktır, hâkisterî maʹnâsına.

اَلْوَرْدَةُ [el-verdet] (kezâlik vâv’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) وَرْدٌ [verd]in vâhididir, bir gül maʹnâsına. Ve gül rengine benzediği için arslana dahi وَرْدٌ [verd] derler. Ve o levnde olan ata dahi وَرْدٌ [verd] derler ki o doru aşkar beyninde olan renktir. Ve وَرْدَةٌ [verdet] mü΄ennese ıtlâk olunur.