اَلْجَبِينُ [el-cebîn] (cîm’in fethi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: جَبُنَ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ فَهُوَ جَبِينٌ Ve
جَبِينٌ [cebîn] Zülfün üzerinde olan yere dahi derler, tulun maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı