اَلدَّأْظُ [ed-de΄ż] (dâl’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Boğmak; yukâlu: دَأَظَهُ يَدْأَظُهُ دَأْظًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا حَنَقَهُ Ve
دَأْظٌ [de΄ż] Kırbayı doldurmağa dahi derler.
ḣiyâru şenber
ḣayâşîmu’l-cibâl
Ḣayšemet
ḣaydaʹ
Ḣayrân
ḣayrebevvâ
Ḣayretu’l-Aṡfer
Ḣayretu’l-Memderet
ḣayṯu bâṯil
ḣayf
Ḣayfu’l-Erîn
ḣayfaḵ
Ḣaylaʹ
Ḣaym
de΄dâ΄
de΄ż
du΄lûl
dâ΄iretu’l-leṯât
dâḩûs
Dâru’l-Ḵuṯn
Dârâ
dârâtu’l-ʹArab
Dâretu Ehvâ
Dâretu’l-Mevâḋîʹ
Dârim
dâʹir
dâʹiket
dâʹî
dâʹiyetu’l-leben
dâffet
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
