اَلْخَيْفُ [el-ḣayf] (ḣâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Dağın iniş olup berk olan yeri. Ve su akıntısının yüksek yeri. Bu sebebden Minâ’da olan mescid-i şerife مَسْجِدُ خَيْفٍ dediler. Ve
خَيْفٌ [ḣayf] Sarkmış deriye dahi derler.
اَلتَّخْوِيفُ [et-taḣvîf] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Bi-maʹnâhu. Ve
إِخَافَةٌ [iḣâfet] Huccâc, Minâ خَيْفٌ [ḣayf]ına konmağa dahi derler; yukâlu: أَخَافَ الْقَوْمُ إِذَا أَتَوْا خَيْفَ مِنًى فَنَزَلُوهُ Ve
خِيفٌ [ḣîf] Su akıntısından yüksek yere derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı