اَلذَّأْوُ [ež-že΄v] (žâl’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Deveyi sürmek; yukâlu: ذَآهَا يَذَؤُهَا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَيَذَؤُهَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا طَرَدَهَا وَسَاقَهَا Ve
ذَأْوٌ [že΄v] Tâze ot solup zâyiʹ olmağa dahi derler, pejmürde olmak maʹnâsına; yukâlu: ذَأَى الْبَقْلُ يَذْآى ذَأْوًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ذَبُلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı