ذِي [zî] (žâl’ın kesri ve meddiyle) ve
ذِهْ [žih] (hâ-i mevkûfe ile) Müfred mü΄ennese işarettir; tekûlu: ذِي أَمَةُ اللهِ وَذِهْ أَمَةُ اللهِ Ve hâ-i mezkûre te΄nîs için değildir, yâ’dan mübeddeledir.
ذِيِ [žî] (žâl’ın kesri ve meddiyle) Mü΄ennese işârettir; tekûlu: ذِي أَمَةُ اللهِ Ve eger ذِي [žî] üzerine vakf etmek dilesen ذِهْ dersin žâl’ın kesri ve hâ’nın sükûnuyla ki zikr olunan hâ yâ’dan bedeldir; te΄nîs için değildir, zîrâ bu sılaten ziyâde olunmadır, nitekim هُنَيَّةٌ [huneyyet] kelimesinde هُنَيْهَةٌ [huneyhet] derler. Ve هُنَيَّةٌ [huneyyet] هَنٌ [hen]in tasgîridir ki bundan akdem fasl-ı hâ’da mürûr etmiştir.
هَاذَيَّا [hâžeyyâ] (žâl’ın fethi ve yâ’nın teşdîdi ve elifin kasrıyla) هَذَا [hâzâ]nın tasgîridir. Ve
ذِي [žî] kelimesi ki müfred-i mü΄ennestir, tasgîr olunmaz, تَا [tâ] kelimesin tasgîr etmekle iktifâ ettiklerinden ötürü.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı