اَلسَّرَاةُ [es-serât] (حَصَاةٌ [ḩaṡât] vezninde) Her nesnenin yukarısına denir; tekûlu: عَلَوْتُ سَرَاتَهُ أَيْ أَعْلَاهُ وَمِنْهُ سَرَاةُ النَّهَارِ وَالْجَبَلِ أَيْ أَعْلَاهُ Ve
سَرَاةُ [Serât] Kabâ΄il-i ʹadîdeye muzâf olarak bir mevziʹ adıdır.
اَلسَّرَوَاتُ [es-serevât] (fethateynle) سَرَاةٌ [serât]ın cemʹidir, cemʹ-i cemʹ olmak üzere. Ve
سَرَاةٌ [serât] Bir nesnenin zâhirine ve vasatına dahi derler. Ve bunun dahi cemʹi سَرَوَاتٌ [serevât] gelir. Ve fi’l-hadîsi: “لَيْسَ لِلنِّسَاءِ سَرَوَاتُ الطَّرِيقِ” أَيْ ظَهْرُ الطَّرِيقِ وَوَسَطُهُ وَلَكِنَّهُنَّ يَمْشِينَ فِي الْجَوَانِبِ Ve
سَرَاةُالنَّهَارِ [serâtu’n-nehâr] Vasat-ı nehâr maʹnâsına da gelir. Ve
سَرِيٌّ [seriyy] Küçük ırmağa dahi derler, nehr-i sagîr maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı