اَلطَّافُ [eṯ-ṯâf] (ʹalâ-vezni اَلْحَال [el-ḩâl]) Bi-maʹnâhu; yukâlu: أَخَذَهُ بِطُوفِ رَقَبَتِهِ وَبِطَافِ رَقَبَتِهِ مِثْلُ صُوفِ رَقَبَتِهِ Ve
طَافٌ [ṯâf] Kesîrü’t-tavâf olan kimseye dahi derler.
Ḋahyed
ḋûbân
ḋavc
ḋavz
ḋavʹ
ḋuveyḋiyet
ḋayâʹ
ḋayḩ
ḋayġam
ṯâ΄iru insân
Ṯâḣiyet
ṯâriḵ
ṯâṯ
Ṯâʹat
ṯâġiyet
ṯâf
ṯâffetu’l-bustân
Ṯâleḵân
ṯâmiru’bnu ṯâmirin
ṯâmisu’l-kalb
ṯâminet
ṯayet
ṯabâ΄iḣu’l-ḩarr
ṯibâb
Ṯabâṯabâ
ṯibbet
ṯaberzež
Ṯaberiyyet
ṯabṯabet
ṯabaʹ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
