طُوَى [Ṯuvâ] (ṯâ’nın zammı ve kesri ve elifin kasrıyla ve tenvînle câ΄izdir) Şâm ülkesinde bir vâdî ismidir. Şârih der ki ﴿إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى﴾ kerîmesi onunla müfesserdir, insirâfı وَادِي [vâdî] iʹtibârıyla ve ʹadem-i insirâfı بُقْعَةٌ [buḵʹat] iʹtibârıyladır yâhûd طَاوِي [ṯâvî] lafzından maʹdûldür.
طِوَى [Ṯivâ] (ṯâ’nın kesri veyâhûd zammı ve elifin kasrıyla) Şâm-ı şerîf’te bir mevziʹin ismidir. Şol kimse ki bunu munsarıf kıldı, bir vâdînin yâhûd bir mekânın ismi kılıp nekire iʹtibâr etti. Ve şol kimse ki lâ-yansarıf kıldı, bir şehrin yâhûd bir bukʹanın yaʹnî binâyı müştemil bir yerin ʹalemin kıldı. Ve طُوَى [ṯuvâ] zamm-ı ṯâ’yla طِوَى [ṯivâ] gibidir kesr-i ṯâ’yla. Ve طِوَى [ṯivâ] mükerrer ve muzâʹaf olan nesneye derler. Ve müfessirîn Bârî taʹâlânın ﴿بِالْوَادِي الْمُقَدَّسِ طُوًى﴾ (طه، 12، النازعات، 16) dediği kavlin طُوَى [ṯuvâ]yı merreteyn ile tefsîr etmişlerdir, قُدِّسَ مَرَّتَيْنِ maʹnâsına. Ḩasen eyitti: “اَلْمُقَدَّسِ طُوًى” ثُنِّيَتْ فِيهِ الْبَرَكَةُ وَالتَّقْدِيسُ مَرَّتَيْنِ maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı