اَلْكَدْبُ [el-kedb] (kâf’ın fethi ve dâl’ın kesriyle) Tâze, tarî maʹnâsına; ve minhu kuri΄e: “بِدَمٍ كَدِبٍ” (يوسف 18) أَيْ طَرِيٍّ Ve
كَدْبٌ [kedb] Şol beyâza derler ki tırnakta zâhir olur.
kibr
kibrît
kettân
kuttet
Kutlet
Kušâb
Kešeb
Kešed
kušʹat
kešl
Kešîb
Kešîret
kaḩb
kaḩṡ
kudâd
kedb
kedkedet
kedm
kidn
kedv
Kežžâb
Kerâš
Kurâʹu’l-Ġamîm
kirbir
kerbelet
kerec
kerdeḩat
kerdemet
Kirdîd
Kerzemet
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı