كَفَافِ [kefâfi] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) Bir kelimedir ki “Sen benden geri dur, bana taʹarruz eyleme, ben de sana taʹarruz eylemeyip geri durayım” maʹnâsına istiʹmâl olunur; tekûlu: دَعْنِي كَفَافِ أَيْ كُفَّ عَنِّي وَأَكُفُّ عَنْكَ Şârihin beyânına göre misl ve mikdâr maʹnâsından maʹdûldür.
اَلْكَفَافُ [el-kefâf] (feth ile) Bir nesnenin misli ve mikdârı. Ve
كَفَافٌ [kefâf] Kezâlik kût olacak mikdârı rızka derler. Ve kût olacak rızk dilenmeden mugnî olan rızktır. Ve fi’l-hadîsi: “اَللَّهُمَّ اجْعَلْ رِزْقَ آلِ مُحَمَّدٍ كَفَافًا”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı