مُنَيْنٌ [Muneyn] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) ve
مَنَّانٌ [Mennân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Esâmîdendir. Ve Ebû ʹAbdullâh b. Mennî ki mîm’in fethi ve nûn-ı müşeddedenin kesriyledir, lügavîdir.
mumriʹ
mumezzaḵ
memsûs
min cirâke
Menât
munâcid
munâdât
munâṡât
munâḋalet
Menâżir
menâʹi
menâf
Menâḵib
munâḵaşet
munâḵalet
Mennân
munâhedet
munâhezet
Menbic
munte΄â
muntedaḩ
Munteşir
munteḵaru’l-ʹayn
menc
menḩâṯ
menḩar
menzilet
minse΄et
minsecu’l-feres
mensim
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı