اَلنَّئِيمُ [en-ne΄îm] (nûn’un fethi ve hemzenin kesri ve meddiyle) Şol âvâzdır ki onda zaʹf vardır, أَنِينٌ [enîn] gibi; yukâlu: نَأَمَ يَنْئِمُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
نَئِيمٌ [ne΄îm] Yay âvâz vermeğe dahi derler; yukâlu: نَأَمَتِ الْقَوْسُ نَئِيمًا Ve arslan gümürtüsüne dahi derler; yukâlu: سَمِعْتُ نَئِيمَ الْأَسَدِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı