Kamus-ı Muhit - ويب maddesi

وَيْبٌ [veyb] وَيْلٌ [veyl] vezninde ve mürâdifidir ki yazık ve hayf ve vây maʹnâsınadır, lâkin rikkat ve merhamet mahallinde olmayıp levm ve şemâtet ve bed-duʹâ mevkiʹine mahsûstur, hayf ve veylden kurtulmasın ve belâsını bulsun demek olur, niteki وَيْحٌ [veyḩ] ve وَيْسٌ [veys] kelimeleri bunun muhâlifidir ki ona yazık oldu, vâh vâh maʹnâsınadır; tekûlu: وَيْبَكَ بِفَتْحِ الْمُوَحَّدَةِ وَوَيْبٌ بِكَ بِرَفْعِهَا وَوَيْبٌ لِزَيْدٍ بِرَفْعِهَا أَيْضًا وَوَيْبًا لَهُ بِالنَّصْبِ وَوَيْبٍ لَهُ بِالْجَرِّ وَوَيْبِهِ بِالْكَسْرِ وَاْلإِضَافَةِ إِلَى الضَّمِيرِ وَوَيْبِ غَيْرِهِ بِالْكَسْرِ وَاْلإِضَافَةِ إِلَى الظَّاهِرِ وَوَيْبِ زَيْدٍ بِالْكَسْرِ وَالْفَتْحِ وَوَيْبِ فُلاَنٌ بِكَسْرِ الْبَاءِ وَرَفْعِ فُلاَنٍ Ve işbu vech-i ahîr İbn Aʹrâbî’den menkûldür. Bunların mecmûʹu أَلْزَمَهُ اللهُ وَيْلاً أَيْ عَذَابًا وَخَسَارًا maʹnâsınadır ki “Hak taʹâlâ onu dâ΄imâ muʹazzeb ve âh vâh içre kılsın” demektir. Ve bunların iʹrâbları Muġni’l-Lebîb şürûhunda mebsûttur. Ve وَيْبٌ [veyb] taʹaccüb makâmında istiʹmâl olunur, niteki وَيْحٌ [veyḩ] kelimesi dahi böylecedir; yukâlu: وَيْبًا لِهَذَا أَيْ عَجَبًا

Vankulu Lugatı - ويب maddesi

وَيْبُ [veyb] Bir kelimedir ki وَيْلٌ [veyl] maʹnâsına; tekûlu: وَيْبَكَ وَوَيْبَ زَيْدٍ كَمَا تَقُولُ وَيْلَكَ Ve bunun maʹnâsı أَلْزَمَكَ اللهُ وَيْلًا demektir, mansûbdur masdariyyet üzere. Ve eger lâm’la istiʹmâl etsen وَيْبٌ لِزَيْدٍ dersin, bu takdîrce ibtidâ΄iyyet üzere refʹ nasbdan evlâ olur. Ve eger izâfetle istiʹmâl etsen nasb refʹden evlâ olur.