اَلْهَصْرُ [el-haṡr] (hâ’nın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Ufatmak, kesr maʹnâsına; yukâlu: هَصَرَهُ Ve
هَصْرٌ [haṡr] Bir nesneyi eğip kendine meyl ettirmeğe dahi derler; tekûlu: هَصَرْتُ الْغُصْنَ وَبِالْغُصْنِ إِذَا أَخَذْتَ بِرَأْسِهِ فَأَمَلْتَهُ إِلَيْكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı