أُمَيْنٌ [Umeyn] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Esâmîdendir: Umeyn el-Ḩirmâzî ve Umeyn el-ʹAbsî ve Umeyn b. ʹAmr el-Meʹâfirî ve Ebû Umeyn el-Behrânî ve Ebû Umeyn ki sâhib-i Ebî Hureyre’dir, rüvâttandır.
اَلْآمِنُ [el-âmin] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) ve
اَلْأَمِينُ [el-emîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Kalbinde havf ve endîşe olmayıp âsûde-dil olan adama denir. Ve
أَمِينٌ [emîn] Gadr ve hıyânet nakîsasından me΄mûn olan mevsûk ve muʹtemed adama denir. Ve kavî ve zûr-mend adama denir, kuvvetine iʹtimâd olunduğu için; yukâlu: رَجُلٌ أَمِينٌ أَيْ قَوِيٌّ Ve مُؤْتَمِنٌ [mu΄temin] maʹnâsınadır ki ism-i fâʹildir, bir nesneyi bir kimseye inanıp iʹtimâd eden adama denir ki onun hakkında sâf-dil olur; yukâlu: رَجُلٌ أَمِينٌ أَيْ مُؤْتَمِنٌ Ve مُؤْتَمَنٌ [mu΄temen] maʹnâsınadır ki ism-i mefʹûldür, muʹtemedün ʹaleyh adama denir, bu sûrette zıdd olur; yukâlu: رَجُلٌ أَمِينٌ أَيْ مُؤْتَمَنٌ Ve
أَمِينٌ [Emîn] Esmâ-i sıfât-ı ilâhiyyeden bir ism-i şerîftir. Şârih der ki ism-i ilâhî مُؤْمِنٌ [Mu΄min]dir, ʹibâdını zulmden ve evliyâ΄ ve mutîʹlerini ʹazâbdan emîn edici maʹnâsınadır, meger ki burada أَمِينٌ [emîn] آمِنٌ [âmin] maʹnâsına ola ki ism-i fâʹildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı