اِبْنُ قِتْرَةَ [ibnu ḵitret] (ḵâf’ın kesriyle) Bir gûne yılana ıtlâk olunur ki küçükçe ve be-gâyet habîs olur. Şârihin beyânına göre ok yılanı olacaktır. Kâle fi’l-Esâs: عَضَّهُ ابْنُ قِتْرَةَ وَهِيَ حَيَّةٌ خَبِيثَةٌ لاَ يَنْجُو سَلِيمُهَا كَأَنَّ لَهَا قِتْرَةً تَرْمِي بِهَا
اِبْنُ قِتْرَةَ [ibnu ḵitret] (ḵâf’ın kesri ve tâ’nın sükûnuyla) Bir cins habîs küçük yılandır, gâlibâ ok yılanı dedikleridir. Ve قِتْرَةُ [ḵitret] lafzı إِبْنُ قِتْرَةَ [ibnu ḵitret] lafzında maʹrife ve lâ-yansarıftır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı