اَلْإِرْهَاءُ [el-irhâ΄] (hemzenin kesriyle) Ferci bol ʹavret tezevvüc eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَى الرَّجُلُ إِذَا تَزَوَّجَ وَاسِعَةً Ve dâ΄imâ turna eti yemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَى الرَّجُلُ إِذَا دَامَ عَلَى أَكْلِ الْكُرْكِيِّ Ve vüsʹatli yere uğramak maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَى فُلَانٌ إِذَا صَادَفَ مَوْضِعًا رَهَاءً Ve bir adama dâ΄imâ me΄kûlât ve meşrûbât vermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَرْهَى لَهُمُ الطَّعَامَ وَالشَّرَابَ إِذَا أَدَامَهُ Ve rıfk ve sühûletle muʹâmele eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: أَرْهِ عَلَى نَفْسِكَ أَيِ ارْفُقْ بِهَا ve tekûlu: مَا أَرْهَيْتُ إِلَّا عَلَى نَفْسِكَ أَيْ مَا رَفَقْتُ
اَلْإِرْهَاءُ [el-irhâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Taʹâmı ve şarâbı ʹale’d-devâm vermeğe derler; tekûlu: أَرْهَيْتُ لَهُمُ الطَّعَامَ وَالشَّرَابَ إِذَا أَدَمْتَهُ Yaʹḵûb rivâyeti üzere, pes إِرْهَاءٌ [irhâ΄] إِرْهَانٌ [irhân] gibi olur veznen ve maʹnen; yukâlu: طَعَامٌ رَاهِنٌ وَرَاهٍ أَيْ دَائِمٌ Ve
إِرْهَاءٌ [irhâ΄] Rıfk ve şefkat etmeğe dahi derler; tekûlu: أَرْهِ عَلَى نَفْسِكَ أَيِ ارْفَقْ بِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı