اَلتُّفَةُ [et-tufet] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) “ت،ف،ف” mâddesinde beyân olundu.
اَلتُّفَّةُ [et-tuffet] (قُفَّةٌ [ḵuffet] vezninde) Manzarası hor bî-endâm karıya denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ تُفَّةٌ أَيْ مَحْقُورَةٌ Ve köpek eniğine, ʹalâ-kavlin fâreye şebîh bir cânver adıdır ki Fârisîde siyâh-gûş denir, Türkîde karakulak dedikleri cânver olacaktır, lâkin teşbîhi mülâyim değildir; ve minhu’l-meselu: “إِسْتَغْنَتِ التُّفَّةُ عَنِ الرُّفَّةِ” Ve tahfîf-i fâ’yla تُفّةٌ [tufet] ve رُفّةٌ [rufet] dahi mervîdir. Zîrâ تُفَّةٌ [tuffet] fâ’nın teşdîdi ve tahfîfiyle cânver-i mezbûra denir. Ve رُفَّةٌ [ruffet] kezâlik fâ’nın teşdîdi ve tahfîfiyle samana ve saman ufantısına denir. Maʹnâ-yı mesel budur ki “Karakulak saman yemekten müstagnî oldu” demektir, bir le΄îm kimse şebʹân olduğu vaktte îrâd olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı