اَلتَّحْلِيَةُ [et-taḩliyet] (تَأْدِيَةٌ [te΄diyet] vezninde) Bir nesneyi tatlı eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَلَّاهُ تَحْلِيَةً إِذَا جَعَلَهُ حُلْوًا Ve gâh olur ki حَلَّأْتُ السَّوِيقَ derler mehmûz olarak ve bu gayr-i kıyâsîdir.
اَلتَّحْلِيَةُ [et-taḩliyet] (ʹalâ-vezni اَلتَّرْبِيَة [et-terbiyet]) Bir nesneyi zînet sâhibi kılmak; tekûlu: حَلَّيْتُ الْمَرْأَةَ تَحْلِيَةً إِذَا جَعَلْتَهَا ذَاتَ حُلِيٍّ Ve
تَحْلِيَةٌ [taḩliyet] Bir kimseyi evsâf-ı cemîle ile vasf etmeğe dahi derler; tekûlu: حَلَّيْتُ الرَّجُلَ إِذَا وَصَفَتْ حِلْيَتَهُ Ve bir nesneyi sâhibinin gözüne şîrîn göstermeğe dahi derler; tekûlu: حَلَّيْتُ الشَّيْءَ فِي عَيْنِ صَاحِبِهِ Ve bir taʹâmı şîrîn kılmağa dahi derler; tekûlu: حَلَّيْتُ الطَّعَامَ إِذَا جَعَلْتَهُ حُلْوًا Ve gâh olur, حَلَأْتُ السَّوِيقَ dahi derler, gayrı mehmûzu mehmûz kılmak tarîkiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı