اَلتَّدْبِيخُ [et-tedbîḣ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Rükûʹ hey΄etinde olarak başını aşağıya pek eğip arkasını domaltmak maʹnâsınadır, nitekim تَدْبِيحٌ [tedbîḩ] dahi bu maʹnâyadır; yukâlu: دَبَّخَ الرَّجُلُ تَدْبِيخًا إِذَا قَبَّبَ ظَهْرَهُ وَطَأْطَأَ رَأْسَهُ
اَلتَّدْبِيخُ [et-tedbîḣ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Arkayı yumru edip başı aşağı tutmak; yukâlu: دَبَّخَ الرَّجُلُ تَدْبِيخًا إِذَا قَبَّبَ ظَهْرَهُ وَطَأْطَأَ رَأْسَهُ Ḣâ΄i muʹceme ve ḩâ-i mühmele ile dahi lügattır. Ebû ʹAmr’dan ve İbnu’l-Aʹrâbî’den böyle rivâyet olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı