اَلْإِشْتِهَاءُ [el-iştihâ΄] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) ve
اَلتَّشَهِّي [et-teşehhî] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bunlar da شَهْوَةٌ [şehvet] maʹnâsınadır; yukâlu: إِشْتَهَاهُ وَتَشَهَّاهُ بِمَعْنَى شَهِيَهُ Ve
تَشَهِّي [teşehhî] Bir kimseden bir nesneyi peyderpey ârzû ve taleb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَشَهَّى عَلَى فُلَانٍ كَذَا إِذَا اقْتَرَحَ شَهْوَةً بَعْدَ شَهْوَةٍ
اَلتَّشَهِّي [et-teşehhî] (fethateynle ve hâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Bir nesneyi ârzû etmek; tekûlu: تَشَهَّيْتُ عَلَى فُلَانٍ كَذَا Yaʹnî “Filân nesne üzerine ârzû ettim.” Ve fi’l-Ḵâmûs: تَشَهَّاهُ إِذَا أَحَبَّهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı