اَلتَّشَمُّمُ [et-teşemmum] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve
اَلْإِشْتِمَامُ [el-iştimâm] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) ve
اَلتَّشْمِيمُ [et-teşmîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir nesneyi gereği gibi koklamak maʹnâsınadır; tekûlu: تَشَمَّمْتُهُ وَاشْتَمَمْتُهُ وَشَمَّمْتُهُ بِمَعْنَى شَمِمْتُهُ Şârih der ki burada شَمَّيْتُهُ nüshası galattır, lâkin تَظَنُّنٌ lafzında تَظَنِّي dedikleri gibi bunda dahi tahfîfen mîm-i ahîreyi bâ’ya kalb etmek muttaridedir ve emsâli vâkiʹdir.
اَلتَّشَمُّمُ [et-teşemmum] (fethateynle ve mîm-i evvelin zammı ve teşdîdiyle) Bir nesneyi tedrîcle koklamak; tekûlu: تَشَمَّمْتُ الشَّيْءَ إِذَا شَمِمْتَهُ فِي مُهْلَةٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı