اَلتَّمْتِينُ [et-temtîn] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) İsmdir, çadır ipine denir; cemʹi تَمَاتِينُ [temâtîn] gelir. Fi’l-asl تَمْتَانٌ [temtân] gibi masdar olup kesret-i istiʹmâlle ism menzilinde olmuştur. Ve aslı üzere masdar istiʹmâl olunur, çadır kurmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَّنَ الْخَيْمَةَ إِذَا ضَرَبَهَا بِخُيُوطِهَا Ve müsâbaka eylediği adama sen şu mikdâr ilericeden koşmaya âhenk eyle ben sana buradan koşup yetişirim demek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَّنَ لِمَنْ سَابَقَهُ إِذَا قَالَ لَهُ تَقَدَّمْنِي إِلَى مَوْضِعِ كَذَا ثُمَّ أَلْحَقُكَ Ve kara çadırın şukkaları aralıklarının arkasına kıldan vurulmuş sırtlar taʹbiye eylemek maʹnâsınadır ki ağırşak eylemek taʹbîr olunur, tâ ki direklerin uçları oraları hark eylemeye; yukâlu: مَتَنَ الْبَيْتَ إِذَا جَعَلَ مَا بَيْنَ طَرَائِقِهِ مَتْنًا مِنْ شَعْرٍ لِئَلَّا يَخْرِقَهُ أَطْرَافُ الْأَعْمِدَةِ Ve yaya kiriş sarmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَنَ الْقَوْسَ إِذَا شَدَّهُ بِالْعَقَبِ Ve tulumu رُبٌّ [rubb] ile muhkem kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَنَ السِّقَاءَ إِذَا شَدَّهُ بِالرُّبِّ
اَلتَّمْتِينُ [et-temtîn] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Yaya sinir sarmak. Ve kırbayı رُبٌّ [rubb] ile ıslâh etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı